Deze keer niet echt een heel spannend spel in de zin van hoog en spectaculair, maar wel een spel van de week omdat er veel van geleerd kan worden. Tenminste, voor de meeste paren bij ons op de club. Veel zitten er in 2 en veel gaan in 4 2 down. Beide was niet nodig alhoewel de 2 bieders meestal beter wegkomen.

Laat ik beginnen met te zeggen dat het optimale contract, 3, eigenlijk niet biedbaar is. Nu is dat ook niet echt vreemd, alle ezelsbruggetjes, kaartwaarderingssystemen, inzichten, etc. zeggen dan ook dat je met deze handen in 4 zou moeten zitten. Ik zelf ben aanhanger van LTC (Losing Trick Count) en die zegt mij dat ik eerder aan 6 moet denken, dan aan 4. Wel met een kanttekening, 'mits er voldoende controles zijn'. Dat is dan ook wat hier aan de hand is, er zijn genoeg slagen maar te weinig controles. Voordat de slagen ontwikkeld zijn, heeft de tegenpartij al 4 slagen gemaakt.

Zijn dit soort manches te voorkomen? Nee. En dat moet je ook niet willen. Of misschien een beter antwoord is, ja, maar dat moet je niet willen. In modern bridge geldt dat het bieden van de manche (of het onderzoek er naar toe) onnauwkeurig mag/moet zijn.Geef de tegenpartij niet de informatie die ze nodig hebben om de manche down te spelen. Een soort 1-2-3-4. Geen modern biedverloop (daar wordt 3 vervangen door 2SA), maar het geeft zeer weinig extra info aan de tegenpartij. Ja, de punten zullen ongeveer 16-9 verdeeld zitten, maar dat is dan ook alles wat er bekend is.
Een biedverloop naar de manche waar gevraagd wordt naar steun in een kleur (1-2-3 vraagt steun in ruiten), geeft al veel meer info weg. De tegenpartij weet dat de openaar minstens een driekaart ruiten heeft met daarin weinig punten. Met die kennis is er een grotere kans om de manche down te spelen, dan zonder die kennis.

Kortom (ik dwaal af van het spel) onnauwkeurig bieden zorgt er voor dat je vaker in een onmogelijke manche zit. Maar het zorgt er ook voor dat die manche vaker wel gemaakt wordt. En dus hoor je met dit spel in 4 te zitten.

Maar ja, hoe kom je daar. Iedereen openende met deze westhand 1, maat 1SA. Veel mensen boden hierna 2 om de zeskaart aan te geven, alle anderen boden 2 om de vierkaart aan te geven. Wat is het beste?
Ik weet het ook niet, maar ik heb er wel een eenvoudige regel voor. Stel je biedt 2, je verzwijgt dan 4 harten. Stel je biedt 2, je verzwijgt dan 1 schoppen. En dus is een 2 herbieding beter, het vertelt je hand beter dan 2. Naturlijk zal je nooit meer weten of maat 2 schoppen heeft, maar aangezien dat het maximale aantal schoppen is wat ie kan hebben, is dat eigenlijk ook niet zo belangrijk.
 

Voor maat is 2 een schot midden is de roos en zal dus 4 bieden. Na de uitkomst van (meestal) een kleine klaveren, is het al duidelijk dat het een hopeloos contract is. Met 3 azen en troef HB buitenboord, is het bijna niet te maken, Niet met dit zitsel waar geen enkele singleton ergens op weggegooid kan worden.
Is er een kans dat er geen enkele harten verloren wordt? Ja, die is er. Zit H sec bij zuid, dan moet je eerst A slaan en dan de snit op B nemen. Zelfs een tweede kans, zit B sec bij noord, dan moet V voorgespeeld worden (snit op H die de boer smoort).
Hoe groot is die kans? Klein, maar niet onmogelijk klein. Er zijn zeven mogelijkheden hoe de kaarten verdeeld zitten, 2/7 kans op een winnend zitsel. Maar omdat de aanpak per zitsel compleet anders is, is er dus 1/7 kans dat 4 gemaakt wordt. Dat is niet groot.

Is er een kans op 2 down? Ja, ook 1/7 kans op 2 down als eerst A of V wordt gespeeld. Zitten de harten 3-0 verdeeld bij de tegenpartij, dan kunnen er 2 harten verloren  worden. Heeft noord HB4, dan verlies je 2 slagen als V wordt voorgespeeld, bij HB4 in zuid gaat het mis na A voor. Is er een speelwijze die dit gevaar bewingt maar wel het contract haalt bij een gunstig zitsel? Ja, ook die bestaat.

Samenvattend, de winnende zitsels zijn dus B sec in noord of H sec in zuid. En een honneur voorspelen mag niet. Bij het eerste zitsel, B in noord, is geen veilige speelwijze te verzinnen. De enige manier om die boer te smoren en tegelijkertijd op H te snijden, is het voorspelen van V. Maar bij het tweede winnende zitsel is wel een veel betere speelwijze te verzinnen dan het slaan van A. Steek over naar tafel en speel 9 voor!
Legt zuid H, dan haal je met de aas en je geeft geen harten af.
Legt zuid een kleintje, dan duik je. Ja, noord zal waarschijnlijk halen, maar de laatste harten valt dan onder jouw aas.
Legt zuid B, dan ook het aas, maar je geeft dan alleen nog H af.
Bekent zuid niet, dan A en je kunt de snit nemen op B over noord.

Een win-win, je geeft nooit meer dan 1 harten af + je neemt de kans mee op 1 van de 2 winnende zitsels voor 0 hartenverliezers. Sterker nog, mocht zuid B4 hebben, dan kan ie wel eens besluiten om 9 te dekken (anders valt ie toch in ronde 2 onder de vrouw).

Met het actuele zitsel zou het de 2 down van veel paren hebben voorkomen. Natuurlijk, het is lekker makkelijk om A voor te spelen, maar het is toch veel leuker om beloont te worden met een goede score? En ik weet het, het is veel moeite voor een zitsel wat maar 1 op 7 voor komt. Dat houdt dus in dat je in 6 van de 7 keer onnodig moeilijk doet. Eerst veel nadenken, de mogelijke zitsels nagaan, een winnende speelwijze verzinnen, dan een oversteek verzinnen en dat allemaal voor niets? Erg demotiverend. Maar ja, bridgen is een spel van de kansberekening. Is er een minieme kans (en 1/7 vind ik niet miniem) om een beter resultaat te halen, dan moet je daar voor gaan. Hoe vaak het ook anders zit.:)